Ανάλυση ευαισθησίας των πυρικών παραμέτρων του προγράμματος προσομοίωσης δασικών πυρκαγιών BEHAVE

Abstract

Οι δασικές πυρκαγιές στη χώρα μας μετά το 1974, καίνε κατά μέσο όρο τριπλάσια και περισσότερη έκταση από την εποχή πριν από το 1974. Το προνόμιο βέβαια αυτό δεν είναι μόνο ελληνικό αλλά παρατηρείται το τελευταία χρόνια σε μεγαλύτερη συχνότητα και σε άλλες χώρες της Υφηλίου. Οι δασικές πυρκαγιές είναι από τους σπουδαιότερους εχθρούς της διατήρησης και της παραγωγικότητας των δασών και μόνο σε λίγες περιπτώσεις μπορεί να θεωρηθούν ωφέλιμες. Η μεγάλη καταστροφικότητα των δασικών πυρκαγιών και τα ποικίλα προβλήματα που επιφέρουν αποτέλεσαν το σημαντικότερο κίνητρο για την ενασχόληση μου με το θέμα. Σε συνεργασία με τον κ. Α. Δημητρακόπουλο προσπάθησα να εξετάσω το πρόβλημα των πυρκαγιών αλλά και της πρόβλεψης της συμπεριφοράς τους με μια καθιερωμένη μέθοδο προσέγγισης, όπως είναι τα μοντέλα εξάπλωσης. Τα μοντέλα αυτά παρέχουν τεχνικές, προσομοίωσης και είναι χρήσιμα για την διαχείριση των φυσικών κινδύνων. Οι κυριότεροι στόχοι της διπλωματικής μου εργασίας είναι αφενός μεν n περιγραφή του τρόπου λειτουργίας του προγράμματος προσομοίωσης των δασικών πυρκαγιών BEHAVE και αφετέρου η ανάλυση της ευαισθησίας των πυρικών παραμέτρων του, σε σχέση με τις μεταβολές των μετεωρολογικών, βλαστητικών και τοπογραφικών παραμέτρων που επηρεάζουν τη συμπεριφορά και διάδοση των δασικών πυρκαγιών.