Διαχείριση μπαταριών

Abstract

Ένα από τα πολλά περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η παγκόσμια κοινότητα είναι οι εκπομπές Υδραργύρου και Καδμίου τα οποία επιβαρύνουν το περιβάλλον. Τα στοιχεία αυτά περιέχονται σε πολλές μπαταρίες που χρησιμοποιούνται σήμερα. Πτυχή του εν λόγω προβλήματος συνίσταται στην ορθολογική διαχείριση των μπαταριών μέσα στον "κύκλο" τους, ΠΑΡΑΓΩΓΗ -ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ - ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ - ΑΠΟΡΡΙΨΗ - ΔΙΑΘΕΣΗ, ώστε να αποτρέψουμε κατά το μεγαλύτερο δυνατό βαθμό την περαιτέρω επιβάρυνση του περιβάλλοντος εξαιτίας του επικίνδυνου περιεχομένου τους. Αυτό το ερώτημα έχει αποτελέσει αντικείμενο συζητήσεων των τελευταίων 10 ετών. Τα βαριά μέταλλα που περιέχονται στις μπαταρίες ιδιαίτερα ο Υδράργυρος και το Κάδμιο, έχουν κάνει αναγκαία την εφαρμογή μετρήσεων με σκοπό την μείωση της φόρτισης του περιβάλλοντος από τις χρησιμοποιούμενες μπαταρίες. Τα βαριά μέταλλα έχουν υψηλή τοξικότητα και έχουν μια τάση να συσσωρεύονται στους ζωντανούς οργανισμούς μεταφερόμενα μέσα από την τροφική αλυσίδα. Οι ιατρικές επενέργειες του Καδμίου και του Υδραργύρου έχουν πολλαπλώς καταγραφεί και είναι πολύ δυσμενείς. Νέες τροποποιήσεις στις μπαταρίες ώστε να περιέχουν λιγότερο Υδράργυρο και Κάδμιο π.χ. Αλκαλικές-Μαγγανίου,Ψευδαργύρου Άνθρακα, έχουν αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια. Εντελώς νέοι τύποι μπαταριών π.χ. Ψευδαργύρου-Αέρα, Λιθίου με λιγότερες αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον έχουν εμφανιστεί ή είναι υπό εξέλιξη. Αρκετές πρωτοβουλίες έχουν πραγματοποιηθεί τα τελευταία χρόνια από διάφορους οργανισμούς και αρχές στην Δυτική Ευρώπη την Ιαπωνία και, πρόσφατα, σε ορισμένες Πολιτείες των Ηνωμένων Πολιτειών για την συλλογή χρησιμοποιημένων μπαταριών. Επίσης αρκετά ερευνητικά προγράμματα έχουν ξεκινήσει με σκοπό την ανάπτυξη μεθόδων για την ανάκτηση των μετάλλων που περιέχονται στις απορριπτόμενες μπαταρίες. Γενικά έχει αποδειχθεί δύσκολο να επιτύχουμε υψηλούς αριθμούς συλλογής, με εξαίρεση αυτή των κομβιόσχημων μπαταριών (button cells) οι οποίες "ανταλλάσσονται" στα καταστήματα καθώς και μερικών τύπων μπαταριών που έχουν βιομηχανική χρήση. Επιπλέον πολλά προβλήματα παρουσιάστηκαν στην έρευνα πάνω σε μεθόδους ανακύκλωσης με εφαρμόσιμα αποτελέσματα και λογικό κόστος για τους περισσότερους τύπους μπαταριών. H λέξη "μπαταρία" χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Βενιαμίν Φραγκλίνο σαν ένας συλλογικός όρος για να περιγράψει την διάταξη που επιτυγχάνεται όταν πολλοί πυκνωτές τύπου "Leyden jar" συνδεθούν μαζί. Η προηγούμενη χρήση του όρου "μπαταρία" περιοριζόταν για την περιγραφή συστοιχιών κανονιών σε μονάδες πυροβολικού. Ο Humphrey Davy το 1801 ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον όρο για να περιγράψει μια διάταξη ξεχωριστών γαλβανικών-- ζευγών τα οποία όταν ενώνονται επιτυγχάνεται μεγαλύτερη παραγόμενη ενέργεια. 0 όρος στοιχείο (cell) χρησιμοποιείται για να περιγράψει κάθε ξεχωριστό ζεύγος. Όταν ανακαλύφθηκαν οι μπαταρίες αντιμετωπιζόταν μόνο από εργαστηριακή σκοπιά, έτσι χρειάστηκε η εισαγωγή του ηλεκτρικού τηλέγραφου κατά τον 19ο αιώνα καθώς και η εξέλιξη της λάμπας πυρακτώσεως κατά τις αρχές του 20ου αιώνα ώστε να δώσει στις μπαταρίες μια πρακτική αξία.